In den beginne
maakte de Gele Voorvader zichzelf tot een vorm,
met vier gezichten naar alle windstreken,
geschaard rond één hart.
Vanuit dit midden
drong hij door naar alle windrichtingen.
De Gele Keizer (2717 – 2599 voj.)
WIE WAS DE ZOON DES HEMELS ?
China wordt door de inwoners zelf ‘Middenland’ genoemd en zijzelf zijn ‘Middenland-mensen’. Eeuwenlang werd het land van het Midden bestuurd door ‘de Zoon des Hemels’, de afgezant van de voorafgaande Hemel (in het westen vertaald als ‘keizer’).
De eerste Zoon des Hemels was de Gele Keizer, die bijna vijfduizend jaar geleden leefde. Van zijn hoge geestelijke komaf getuigt het citaat hierboven. De Gele keizer leefde en werkte voor zijn volk om hen de weg tot Tao te wijzen, maar deze vooral ook vóór te gaan.
In de eeuwen daarna werden de latere ‘Zonen des Hemels’ meer en meer wereldlijke bestuurders. Het jaarlijkse ritueel in de vier Tempels veruiterlijkte daardoor meer en meer. In deze blogs wordt geprobeerd om de diepe waarde van het midwinterritueel te belichten, alsook te onderzoeken wat dit in praktische zin voor ons kan betekenen.
.
HET FUNDAMENT IS OMKEREN
Een eerste betekenis is te zien in het Yin-Yang-symbool. Wanneer we dit zien als onze levensweg, dan volgt deze de vier seizoenen. Onze weg loopt als het ware aan de buitenkant van het symbool. Daar ondervinden we beurtelings de vreugden en verdriet die het leven ons brengt. In het beste geval vangen we af en toe iets van de werking van Tao op, hoewel dit niet automatisch leidt tot een bewuste en blijvende verbinding van ons met Tao.
Wanneer we de weg tot Tao blijvend willen gaan, zullen we de eindeloze cirkelgang moeten doorbreken. Dit is mogelijk wanneer we ons omkeren, en ons bewust naar het Midden wenden.
De winterzonnewende biedt ons hiervoor een zeer speciale mogelijkheid. Het ontvankelijke Yin is dan zeer krachtig werkzaam, en nodigt ons uit ons om te keren en de Weg van het Midden te gaan. Bij het gaan van de gewone levensweg wisselen Yin en Yang elkaar af, maar op de Weg van het Midden vergezellen Yin en Yang de reiziger aan weerszijden. De Weg van het Midden maakt één; het is deze Weg die de Zoon des Hemels eeuwen geleden zijn volk voorging. Het is dezelfde Weg die de leerling-wijze in onze tijd gaat en de voorwaarden om deze te gaan zijn nog steeds dezelfde. Het begint altijd met zuivering. Hoe deed de Zoon des Hemels dit?
HET PALEIS VAN ONTHOUDING
Drie dagen vóór de kortste dag van het jaar verliet de Zoon des Hemels de Poort van de Hemelse Vrede. Gekleed in speciale gewaden begaf hij zich met zijn gevolg naar de Tempel van de Hemel. Daar werden zij ontvangen door de monniken die daar wonen en werken. Deze leidden de Zoon des Hemels naar een gebouw dat aan de buitenzijde van het Tempelcomplex is gelegen: ‘het Paleis van onthouding’
Gedurende drie dagen vastte en mediteerde hij daar in eenzaamheid en stilte.
Om hem alle rust te bieden is het gebouw omgeven door een slotgracht en muren.
Namens zijn volk onderzocht hij alles wat er tussen hen en Tao in stond. Hij zag het onder ogen en bad om vergeving. Dit ‘bidden’ hoeft niet letterlijk opgevat te worden. Het zich in mededogen tot het Midden richten is ook een vorm van ‘bidden’, dit maakt kracht vrij en werkt genezend in ruime zin.
VASTEN VAN HET HART
In alle taoïstische tradities staat innerlijke reiniging, gedurende het hele leven, centraal. Dit wordt genoemd: vasten van het hart. Kort samengevat komt het op het volgende neer: in ons hart vormt de kracht van Tao een brandpunt. Dit punt is leeg; het is niet gepolariseerd, heeft geen vorm en bezit geen persoonlijke eigenschappen. Wij bedekken deze leegte met onze vele begeerten en handelen vanuit eigenbelang. Vasten van het hart houdt in dat we onze begeerten zo min mogelijk voeden. Dat kunnen we echter niet met onze wil doen, want dat is een persoonlijk gekleurde actie. Het kan alleen door ‘niet te doen’. Dat houdt in dat we ons zonder enige verwachting op het Midden richten. In deze betekenis vastte de Zoon des Hemels drie dagen, en zijn hart bereikte de uiterste leegheid.
BEGIN VAN HET RITUEEL
Aan het begin van de derde avond werd er in het Paleis van onthouding een klok geluid. Deze was tot ver in het Tempelcomplex te horen. Daarop legden iedereen zijn werkzaamheden neer en een diepe stilte daalde neer over de Tempel van de Hemel.
In deze stilte begaf de Zoon des Hemels zich met zijn gevolg langzaam op weg naar de grote Tempel, de Gebedshal.
In deze Tempel doorwaakte hij in innerlijke rust de langste nacht van het jaar. Bij het aanbreken van de dag begon hij aan het midwinterritueel.
DE TEMPEL VAN DE HEMEL ALS MICROKOSMOS
Voor we daarop ingaan is het zinvol om te zien wat de Tempel van de Hemel voor ons te betekenen heeft.
Op de plattegrond hiernaast ligt het zuiden bovenaan. Dit was tot voor kort in China de gebruikelijke manier om kaarten te projecteren.
De reden was dat de troon waar de keizer op zat naar het zuiden was gericht, in de richting van de zon waarvan hij als de vertegenwoordiger werd gezien.
Twee Tempels nemen een prominente plaats in, dat zijn:
In deze Tempels voltrok de Zoon des Hemels zijn ritueel. Ze zijn verbonden door een lange weg.
De oude taoïstische wijzen zeggen dat de mens een kosmos in het klein is: zijn hoofd is rond als de Hemel, en zijn voeten zijn vierkant als de aarde. Hemel en Aarde zijn in hem verbonden door zijn rug.
Met onderaan de Gebedshal ( Aarde ) en bovenin de Ronde Altaar Tempel (Hemel) wordt onze microkosmos gesymboliseerd. De weg die beide Tempels met elkaar verbindt is ons ruggenmerg.
De weg tot Tao werd door de oude taoïstische wijzen samengevat als een weg waarop de mens welbewust mee kan werken aan zijn vervolmaking. Dit doet hij door zich op Tao in het Midden te richten. Dan worden Hemel en Aarde in hem verbonden. Uiteindelijk wordt hij hierdoor transcendent en gaat veredelde Qi uitstralen.
Door het ritueel van de Zoon des Hemels op de kortste dag van het jaar, verbindt hij Hemel en Aarde. Daarbij straalt hij Qi van zeer hoge vibratie uit; ten dienste van zowel zijn volk, als van de wereld.
Het is ons, zovele eeuwen later, gegeven de Zoon des Hemels na te volgen door ons voortdurend te reinigen en ons welbewust tot het Midden te richten.
Onze microkosmos is daarvoor toegerust; en ons lichaam is daarbij als een Tempel.
Aanstaande dinsdag wordt daar in de volgende blog op ingegaan.
One Reply to “3. DE WEG VAN DE KEIZER. HET MIDWINTER – RITUEEL”