De heilige Mens is verantwoordelijk voor de wereld
Yin Xi de Poortwachter
,
HET ZAAD
Nadat de Zoon des Hemels drie dagen had gevast, verliet hij het Paleis van Onthouding en begaf zich met zijn gevolg naar de Gebedshal; de grote Tempel met de drie ronde daken. Deze Tempel is aan de Aarde gewijd. Daar bad hij voor een goede oogst in het komende jaar.
Maar er kan alleen geoogst worden wanneer er eerst iets is gezaaid. Maar wat is dat zaad?
Voor het antwoord gaan we naar onze microkosmos.
WATER EN VUUR
De werking van Yin in de microkosmos wordt Water genoemd, en die van Yang wordt Vuur genoemd. Water bevindt zich beneden en Vuur boven in ons.
De kern van Water is Vuur (zie afbeelding).
Daarnaast hebben beide een gemeenschappelijke kern, een vonk van Tao in het Midden.
In de periode rond de Midwinter is deze vonk het meest krachtig werkzaam; de atmosfeer is dan het meest doorlaatbaar voor de kracht die van de vonk in het Midden uitgaat.
Deze kracht is als zaad.
In dit zaad liggen de vele mogelijkheden besloten om werkelijk Mens te worden: één met het Ene, verbonden met Tao in het Midden.
Tijdens midwinter wordt het zaad verbonden met Vuur, en Vuur stort het zaad uit in het Water opdat het daarin kan ontkiemen.
In de Gebedshal bidt de Zoon de Hemels vurig dat het zaad in zijn volk tot een goede oogst mag leiden. De Zoon des Hemels is niet meer onder ons, en de Tempel van de Hemel is een toeristische trekpleister geworden. Maar in onze tijd zijn er steeds meer mensen bereid en in staat om zélf te ‘bidden’ voor een goede oogst; dat wil zeggen dat zij hun leven toewijden aan Tao in het Midden. Daarbij staan ons vele hulpmiddelen ter beschikking. Een aantal daarvan worden symbolisch uitgedrukt in de Gebedshal.
EENHEID
De Gebedshal is geheel van hout gemaakt, er is niet één spijker gebruikt, alle verbindingen zijn ook van hout. Deze eenheid van materiaal symboliseert het Ene dat zonder Twee is. Het Ene omhult ons voortdurend en schenkt ons de mogelijkheid ons bewust te worden van het Ene zonder twee.
De drie daken van de Gebedshal hebben ieder hun eigen betekenis.
Het bovenste is symbool voor de Hemel.
Het onderste voor de Aarde.
Tezamen symboliseren zij de kosmos, (die in het Taoïsme ‘Hemel-Aarde’ wordt genoemd). In de kosmos leeft de mens. Hij staat tussen Hemel en Aarde in om te leren om Hemel en Aarde in zich te verenigen. Dit wordt uitgedrukt doordat de drie daken aan de binnenzijde één geheel vormen.
VIER PILAREN – VIER TEMPELS
De drie daken worden gedragen door pilaren van verschillende afmetingen.
Het bovenste dak, dat van de Hemel, rust op vier pilaren, symbool voor de vier hoekpunten van het jaar. Op deze wijze is de Hemel met de Aarde verbonden, en draagt de Aarde de Hemel.
De vier pilaren symboliseren ook de vier Tempels die aan de vier hoekpunten zijn gewijd. Naast de Tempel van de Hemel zijn dat de Tempels van Aarde, Zon en Maan. Tezamen vormen ze een vierkant, met in het midden de Poort van de Hemelse Vrede, ook wel de Hemeltrap genoemd (zie blog 16). Deze Poort is de verblijfplaats van de Zoon des Hemels. Vandaaruit vertrok hij naar de Tempel van de Hemel voor het voltrekken van het midwinterritueel.
Tijdens deze vier bijzondere punten van het jaar wordt er kracht in de wereld gestort die ons behulpzaam is bij het gaan van de weg in Tao.
TAO IN HET MIDDEN
De vier pilaren in de Gebedshal wijzen naar de hoge koepel. De cirkel in het midden is symbool voor Tao die in alles in het Midden is. De versieringen daaromheen drukken de tienduizend dingen uit die door Tao met elkaar verbonden zijn.
De drie daken symboliseren de Hemel, en de rijk versierde binnenkant is symbool voor de Aarde. Onze microkosmos is van de Hemel, en onze aardse vorm van de Aarde; ook in ons is Tao in het Midden.
TWAALF PILAREN
Het middelste dak – dat de mens symboliseert – wordt gedragen door twaalf rode pilaren. Zij staan voor de twaalf tekens van de zodiak; twaalf principes waarop de kosmos is geordend en die ons beïnvloeden.
Het onderste dak, dat de Aarde symboliseert wordt door twaalf korte pilaren gesteund. Zij staan voor de twaalf uren waaruit het Chinese etmaal bestaat. Een uur duurt dubbel zo lang als bij ons. De ene helft ervan aan Yin is gewijd en de andere helft aan Yang.
De vele verfijnde versieringen en frisse kleuren zijn een eerbetoon aan een kosmos die in harmonie is met Tao.
Het is ons gegeven eraan mee te werken dat ook onze microkosmos in harmonie komt met Tao in het Midden.
AARDE MET HEMEL VERBINDEN
Nadat de Zoon des Hemels in de Gebedshal heeft gebeden voor een goede oogst, verlaat hij deze Tempel.
Met zijn rijke versieringen is de Gebedshal verbonden met Aarde. In het nu volgende gedeelte van het midwinterritueel gaat de Zoon des Hemels Aarde verbinden met Hemel; met de Ronde Altaar Tempel.
DE RODE TRAP BRUG
Samen met zijn gevolg daalt de Zoon des Hemels drie trappen van ieder negen treden af. Zij staan nu voor een brede weg met de naam: Rode Trap Brug. Deze weg ligt vier meter hoger dan het omringende terrein en voert – als een brug – naar de Ronde Altaar Tempel die aan de Hemel is gewijd.
De kleur rood staat in China voor geluk. De term ‘trap’ zou de betekenis hebben van een ‘hemeltrap’.
De weg is 360 meter lang. Dit is even lang als er dagen zijn in een Chinees jaar. Anders dan in het westen volgt het jaar niet de omloop van de aarde om de zon, maar de loop van de maan om de aarde. Iedere maand bestaat uit precies dertig dagen, en in één jaar zijn twaalf maanden. De Rode Trap Brug is een lange weg, maar het gaan van de weg in Tao heeft zijn tijd nodig, want daarop leggen wij stap voor stap alle ballast af die we tussen onszelf en Tao hebben opgestapeld.
DE HEILIGE WEG
Een andere benaming voor deze weg is: Heilige Weg. Zij bestaat uit drie banen van ieder tien meter breed. Het middendeel ligt iets hoger dan de twee andere. Het is voorbehouden aan het onnoembare en mag door geen mens betreden worden.
De Heilige Weg loopt van noord naar zuid.
De Zoon des Hemels liep over het oostelijke deel ervan, dit is gewijd aan de Zon.
Zijn gevolg liep over het westelijke deel, dat is gewijd aan de Maan.
De Zon volgt de onzichtbare Tao in het Midden en de Maan volgt de Zon.
In een steeds dieper wordende stilte schrijden zij tezamen over de weg, naar de Ronde Altaar Tempel die gewijd is aan de Hemel.
De laatste blog van deze serie over de midwinter verschijnt op de avond voor kerstmis.
Daarin volgen we het uiteindelijke ritueel door de Zoon des Hemels in de Ronde Altaar Tempel.