Het water is Tao zeer nabij.
Tao is in rivieren en zeeën.
Is Tao dan niet ook in onze tranen?
Yin Xi de Poortwachter
In het taoïsme wordt gezegd dat wij in wezen microkosmoi zijn; afspiegelingen van een macrokosmos, en beide zijn doordrenkt van Qi. In zijn boek gaat Yin Xi hierop in. Hij begint met:
Alle dingen in de wereld zijn van elkaar verschillende manifestaties van de Qi
Dat geldt dus ook voor ons. Maar om te begrijpen wat Yin Xi hiermee bedoelt is het nodig om iets te weten over de Chinese kosmologie, want daar baseert hij zich op. De Chinese scheppingsmythe heeft een volstrekt onpersoonlijk karakter. Er komen geen mensen of goden in voor, maar er worden krachten beschreven die voortdurend transformeren. In grote lijnen komt het hierop neer:
Er is het mysterie, Tao, het onnoembare en onkenbare, dat één is, maar ook alles.
Van Tao gaat een werking uit: de Teh genaamd. Deze is voor een deel kenbaar. De Teh is onlosmakelijk met Tao verbonden en is daarom ook zowel één als alles.
Van de Teh gaan diverse impulsen uit. De meest essentiële is wat genoemd wordt: ‘ Qi’.
Qi kan omschreven worden als de tijdloze, spirituele adem die van de Eenheid uitgaat.
Qi heeft een zeer hoge vibratie, maar is zonder vorm.
Qi is zowel een immens groot VELD vol levenskracht, als de levenskracht ZELF.
Qi is de macrokosmos.
Qi is één grote energiestroom zonder begin of einde. Deze drukt zich op twee manieren uit: als Yin-qi en als Yang-qi. Als positief en als negatief in één.
Deze energiestroom is voortdurend in beweging: Als Yang-qi stroomt deze naar buiten toe, en als Yin-qi weer naar binnen. het is een complex, dynamisch en creatief proces.
Maar uiteindelijk werd uit Qi, de macrokosmos, onze kosmos tot leven gewekt. Yin Xi zei hierover:
De constante beweging van de Qi vormt de tijd;
De concentratie van Qi vormt de ruimte.
Het is heel bijzonder dat de astronoom Yin Xi besefte dat de kosmos ‘de ruimte-tijd’ is. Het verband tussen de diverse ruimtedimensies en de factor tijd werd pas een eeuw geleden door Einstein aangetoond. Hiervoor waren ingewikkelde berekeningen nodig. Op welke manier Yin Xi achter het verband tussen tijd en ruimte kwam is niet bekend.
In de macrokosmos bewegen de Yin-qi en de Yang-qi voortdurend. Daarbij kruisen zij elkaar. Op zo’n punt ontstaat een energie knoop.
| Het mysterie drukt zich daarin uit. Vervolgens vermengen de Yin-qi en de Yang-qi zich met elkaar. Er wordt een nieuw energieveld tot leven gewekt: een microkosmos |
In de microkosmos zijn Tao-Teh in het midden. Qi geeft levens-, of geestkracht. Maar de microkosmos ontvangt ook iets heel nieuws, namelijk: een vormprincipe.
Dit principe wordt niet in de macrokosmos tot uitdrukking gebracht, – daar bestaan – zoals hierboven gezegd – immers geen vormen – maar hier op aarde, in de kosmos.
Yin Xi de Poortwachter zei over de werking van de Qi:
Het gaat omhoog om de hemel te vormen
en zinkt en stolt in de aarde.
Het gaat op en neer in onophoudelijke cycli.
De macrokosmos, de kosmos en de microkosmos zijn met elkaar verbonden.
Door de uitgaande Yang-qi doordringt Qi zowel de kosmos, als de ontelbaar vele microkosmoi die daarin leven. Hun vormprincipe komt hierdoor tot leven.
Wij mensen leven binnen een microkosmos.
Door de ingaande Yin-qi laat energie de vorm weer los en stroomt de Qi weer terug in de macrokosmos.
Wat wij ‘leven’ noemen is Qi in een vorm.
Wat wij ‘dood’ noemen is Qi zonder vorm.
Zowel de indalende als opstijgende energiestroom wordt in het taoïsme gezien als een ‘weg’, een Tao. Want Tao is alomtegenwoordig. Dit betekent voor de taoïst dat zowel leven als dood in Tao met elkaar verbonden zijn. Dit houdt in dat het leven niet méér waard is dan de dood; ze verschillen alleen van elkaar. De microkosmos is ín Tao, en daarin is Qi, spirituele kracht, geestkracht, één en oneindig. Deze kracht krijgt keer op keer vorm, en dat noemen wij ‘leven’. De ervaringen die wij opdoen worden verwerkt in de periode die wij ‘dood’ noemen.
Yin Xi de Poortwachter zei:
Op zich zijn wij niets.
We zijn vormen van de geconcentreerde, oorspronkelijke Qi.
Iedere microkosmos heeft haar eigen kwaliteit. Deze ligt als een kern in haar verborgen. Het is haar levensopdracht om deze kern hier op aarde aan het licht te brengen. Dit is een proces dat stukje bij beetje in de wereld van de vorm uitgewerkt wordt.
We zouden deze levensopdracht kunnen zien als een ruwe steen die door de rivier almaar een klein beetje wordt afgeslepen, totdat uiteindelijk haar kern open ligt
Deze kern is een afspiegeling van Tao. En TAO IS LEEG
In Tao is volkomen eenheid, maar geen vorm. Wij gaan van niet-iets naar de tienduizend ietsen, en van daaruit weer terug naar het niet-iets.
Het slijpsel wordt weer getransformeerd van stof tot Qi. Het vormt dan een kracht, die anderen ten dienste staat bij het gaan van de Weg.
Toch is het leven in de vorm niet het doel van de microkosmos, maar het middel waarmee zij haar levenstaak vervult. Daarom waarschuwt Yin Xi ons voor het volgende:
De mens heeft een onderscheidend vermogen,
Hierdoor maakt hij verschil tussen zichzelf en anderen.
Maar hierdoor onderscheidt hij ook de hemel van de aarde.
De zoeker naar Tao gaat beseffen dat er geen wezenlijk onderscheid is tussen leven en dood. Dat de microkosmos verbonden is met de macrokosmos.
Houdt dit in dat het verlies van een dierbare hem niets doet? Zeker niet, ook hij ondergaat daarvan de pijn, net als ieder mens.
Maar hij gaat leren om alles wat er op zijn Weg komt te aanvaarden, zonder onderscheid te maken.
In de macrokosmos zijn Yin-qi en Yang-qi met elkaar in evenwicht. Hierdoor kan de kracht die van Tao uitgaat vrijelijk stromen. In de microkosmos zijn beide echter niet in evenwicht. De oorzaak is dat wij voortdurend onderscheid maken tussen de dingen. Dit doen we omdat we denken dat het een beter is dan het ander.
Wie de Weg gaat, leert op welke manier dit evenwicht ook in de microkosmos tot stand kan komen. Dit is mogelijk wanneer hij afziet om zijn energie steeds maar weer in te zetten voor datgene wat zijn voorkeur heeft, of om af te wijzen wat hem niet aanstaat.
De Weg is op zich heel eenvoudig. Maar het doet ons pijn om bekende patronen los te laten. Yin Xi de Poortwachter zegt:
Het water is Tao zeer nabij.
Tao is in rivieren en zeeën.
Is Tao dan niet ook in onze tranen?
2 Replies to “7. DE POORTWACHTER. ÉÉN QI”