Yin Xi de Poortwachter en zijn tijdgenoten ( II )

DE EEUWIGE ESSENTIE

.

Iedereen begrijpt wat vol is;

hij alleen was zich bewust wat leeg is.

Anonieme tijdgenoot over Yin Xi

Op deze site verschenen afgelopen jaren regelmatig blogs over het leven en werk van Yin Xi de Poortwachter. Deze zijn nu tot een boek gebundeld. Het bestaat uit 28 hoofdstukken met daarin uitspraken van Yin Xi, samen met een toelichting. Ieder hoofdstuk begint met een paginagrote afbeelding in kleur, daarnaast zijn er kleinere afbeeldingen die een symbolische betekenis hebben die kort wordt toegelicht.

De titel is:

DE POORTWACHTER

Toegang tot Tao

In aanloop naar het verschijnen ervan wordt komende tijd op deze plaats aandacht besteed aan wat tijdgenoten van Yin Xi over hem schreven. Ook zullen we zien hoe hij in het huidige China geëerd wordt.

.

Al vele eeuwen bestaan er in China verschillende legenden over het leven en werk van Yin Xi. In oude geschriften – die nog steeds bewaard zijn gebleven – is over hem geschreven. Onder andere in de Liexianhuan dat de biografieën van vele onsterfelijken bevat. Aan ieder van hen is een hoofdstuk gewijd over diens leven. Dat wordt afgesloten met een lofzang op de betrokkene.

Alle onsterfelijken hebben met elkaar gemeen dat zij  de Weg tot Tao in praktijk brachten, dat houdt in dat zij de weg van innerlijke alchemie beoefenden. Ze leefden in zuiverheid en vanuit onbaatzuchtige liefde voor zowel mens, natuur, aarde als kosmos.

Yin Xi stond al tijdens zijn leven in de wijde omgeving bekend als een groot wijze in Tao. Vanuit zijn inzichten over de essentie van ons bestaan, bewaakte hij in esoterische zin de westelijke Poort. Yin Xi was ook sterrenkundige. Hij zag de grote kosmos weerspiegeld in de mens als microkosmos.

De met elkaar strijdende staten ten tijde van Yin Xi

Daarnaast was Yin Xi de commandant van de Hangupas. Deze maakt deel uit van een grote bergketen ten zuiden van de Gele Rivier. De pas ligt op ongeveer zeventig kilometer ten oosten van de stad Xi’an (bekend door het beroemde terracottaleger).

Vanuit het oosten komende was Lao Zi op weg naar de Hangupas.

Er wordt gezegd dat hij en Yin Xi door huwelijksbanden aan elkaar verwant waren. Welke precies wordt nergens vermeld, mogelijk waren zij aangetrouwde zwagers. Maar van groter belang is dat zij elkaar kenden en herkenden als broeders op de Weg.

.

.

In Chinese legenden wordt hierover het volgende verteld:

Lao Zi ging naar de Hangu pas.

Yin Xi ontving daarvan bericht, en verwelkomde hem in zijn huis.

Hij stelde zich op als een discipel van Lao Zi, voerde plechtige ceremonies uit

en boog steeds eerbiedig voor de grote wijze.

.

China ten tijde van Yin Xi

Het China van nu bestond in de tijd van Yin Xi uit verschillende staten, die ieder hun eigen heerser hadden. Gedurende vele eeuwen bevochten zij elkaar met grote regelmaat. De Hangupas vormde een belangrijk fort omdat het de enige doorgang was naar zowel de vruchtbare laagvlakte in het noorden, als naar Xi’an dat toen het culturele centrum van het Westen was.

Bovenop de pas bevond zich een poort die in wereldse zin streng bewaakt werd.  

Yin Xi was de commandant van deze pas.

Hij leefde dus bepaald niet altijd in de rustige omstandigheden die wij automatisch verbinden met een leven op de Weg.

Maar juist doordat Yin Xi op een plek leefde waar geweld en vrede elkaar afwisselden had hij – als groot wijze in Tao –  inzicht in wat ons mensen ontbreekt toen hij het volgende schreef:

.

Ja !

Het is zo dat de werken van de mensen van de Weg af bewegen.

Ze lijken op de wind die almaar circuleert.

Daarom strijden ze voortdurend tegen elkaar en volharden daarin.

Ze hebben hun voorkeur en hun afkeer.

Ze gaan en ze komen weer.

Maar ze zien de essentie niet.

Hierdoor blijven ze onwetend over Tao.

.

De bergketen rond de Hangupas

Misschien vragen we ons af hoe het mogelijk is dat Yin Xi zowel commandant kon zijn van een strategisch gelegen pas waar vaak strijd was, terwijl hij ook de Weg van niet-doen ging. Het lijken twee totaal verschillende manieren van leven zijn. Zou het niet meer voor de hand liggen wanneer Yin Xi in een rustige omgeving had geleefd?

Het kenmerk van deze wereld is dat alles gepolariseerd is en dankzij elkaar bestaat.

Een berg kan hoog zijn doordat er beneden een dal is;

mooi herkennen we doordat we weten wat lelijk is;

we hebben besef van goed doordat we het kwaad kennen;

licht onderscheiden we door het bestaan van het donker, enz.

Een ander kenmerk van polariteiten is dat ze in elkaar overgaan. Dat is goed te zien aan het verloop van een etmaal. In de dag ligt de kiem voor de nacht al besloten en in de nacht rust de wortel voor de dag.

Dit houdt in dat alle polariteiten met elkaar verbonden zijn. Dat geldt ook voor het koppel: geweld en geweldloosheid.

Zo op het oog zien we alleen de verschillende manieren waarop de twee polariteiten zich aan ons voordoen. Alsof het twee los van elkaar bestaande eenheden zijn waarvan we de een beschouwen als beter zijnde dan de ander.

Daar komt bij het symbool voor Yin en Yang suggereert dat beide statisch zijn. Maar in werkelijkheid veranderen ze voortdurend en gaan zij zelfs in elkaar over.

De essentie van het Yin en Yang bestaat hieruit dat zij veranderen rondom een midden dat niet gepolariseerd is; daarom is het onveranderlijk.

Dat midden is de essentie waar Yin Xi eerder over sprak.

Van daaruit leefde hij. Dit wordt wu wei genoemd. Hierdoor kon hij de Weg gaan terwijl hij vaak midden tussen strijd leefde.

De meest beroemde tijdgenoot van Yin Xi was Lao Zi. In verschillende verzen van diens Daodejing gebruikte hij gezegden die door de toenmalige bevolking veel gebruikt werden. In verband met strijd zeiden deze:

Wie de wapens gebruiken, hebben een motto:

Wij durven niet gastheer te zijn, maar wij zijn gasten.

Wij leven in een wereld die doordrongen is van de kracht die van Tao uitgaat.

Deze kracht is als de gastheer, en wij zijn daarin de gasten.

Dit besef wordt beproefd in ons leven waarin vaak strijd is.

Bij strijd gaan we eigenlijk altijd uit van onszelf ten opzichte van een ander. Onszelf centraal stellen wordt in het Taoïsme genoemd: You Wei. We spelen dan de baas, Maar de ander doet dit ook en zo ontstaat een vaak felle strijd.

In vers 69 van de Daodejing wordt een totaal andere manier van ‘strijd voeren’ besproken, namelijk een leven vanuit Wu Wei: leven vanuit de kracht van Tao  – de Teh.

.

Wie de wapens gebruiken, hebben een motto:

Wij durven niet gastheer te zijn, maar wij zijn gasten.

Ik durf nog geen duim op te trekken, maar ga liever een el terug.

Dat betekent opmarcheren zonder je plaats te verlaten

Slaan zonder je arm te gebruiken

Wapens hanteren zonder ze te gebruiken

De vijand te lijf te gaan zonder aan te vallen.

Er is geen onheil groter dan het onderschatten van de vijand.

Als je je vijand onderschat, dan riskeer je je schatten te verliezen.

Daarom: als elkaar bestrijdende legers met elkaar gelijk zijn in kracht,

dan zal het leger – dat daarbij compassie heeft – overwinnen.

.

Leven vanuit wu wei komt voort uit werkelijk dapper durven zijn door als persoon ‘een stapje achteruit’ te doen. Hierdoor ontstaat ruimte voor de werking die van de tijdloze essentie uitgaat. Deze manifesteert als de schatten waarover in bovenstaand vers wordt gesproken.

Wat deze inhouden wordt in vers 67 van de Daodejing duidelijk gemaakt:

.

Ik heb drie tijdloze schatten die ik vasthoud en bewaar.

De eerste houdt in: zachtmoedigheid.

De tweede betekent: gematigdheid.

De derde behelst: het niet de eerste durven zijn.

Door mijn zachtmoedigheid kan ik dapper zijn.

Door mijn gematigdheid kan ik vrijgevig zijn.

Door mijn nederigheid kan ik de eerste zijn.

.

Hier wordt opnieuw verwezen naar de relatie tussen gastheer en gast; tussen de Teh van Tao en wij mensen. Wie vanuit Tao leeft ontvangt van de gastheer zeer bijzondere schatten, want deze hebben een tijdloze waarde: ze kunnen niet in hun tegendeel verkeren.

Omdat Yin Xi leefde vanuit deze schatten bewaakte hij de Poort op een totaal andere manier. Hij stelde zich niet op als tegenstander, maar hij omhulde de aanvaller met de eerste schat: die van onpartijdige liefde.

Daaruit komt mededogen voort met degene die aanvalt;

compassie vanwege de noodzaak zich te moeten verdedigen;

en met barmhartigheid jegens degenen die sneuvelen, zowel aan de eigen zijde als aan die van degene die aanviel.

Een levenshouding van wu wei lijkt zacht en zwak te zijn, maar deze overwint door een tijdloos mededogen het harde en het sterke van deze wereld.

Hierdoor wordt de aanvaller ‘geraakt’ in diens essentie.

Yin Xi vergeleek dit eens met het volgende:

,

Wanneer twee mensen een schaakwedstrijd spelen,

toont er maar één zich trots aan de ander als de overwinnaar.

Wanneer twee mensen in Tao samen zijn

hebben zij niets om elkaar te laten zien.

.

  2 Replies to “Yin Xi de Poortwachter en zijn tijdgenoten ( II )”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *